Την πρώτη θέση στο εορταστικό πνεύμα μικρών και μεγάλων κατείχε το Πάσχα ή η Μεγάλη Πασκαλιά, ή Πασκαλιά απλώς, σε διάκριση από τη Μικρή Πασκαλιά ή Πασκαλιά του Χριστού όπως λέγανε τα Χριστούγεννα... ...
Το Σάββατο του Λαζάρου τα παιδιά παρέες-παρέες ξεχύνονταν στα σπίτια κουδουνίζοντας με διαφόρων ειδών κουδούνια στα χέρια και ψάλλοντας: «Σήμερα έρχεται ο Χριστός ο επουράνιος Θεός, εν τη πόλει Βηθανία με κλαδιά και με βάϊα. Bγείτε σας παρακαλούμε για να σας διηγηθούμε για να μάθετε τι εγίνη σήμερα στην Παλαιστίνη, Μάρθα κλαίει και Μαρία έξω από την Βηθανία, Λάζαρον τον αδελφό της και γλυκύ τον καρδιακό της…» Στο τέλος όλων αυτών των τραγουδιών συνήθως έλεγαν: «Οσ’ άστρια έχ΄ ο ουρανός και φύλλα εις τα δέντρα, τόσα καλά να δώκ΄ ο Θεός εδώ που τραγουδούμε και τη Λαμπρή την Πασκαλιά καλόκαρδοι να βγούμε κ.λ.π.» Ακολουθούσε το φιλοδώρημα των παιδιών από τις νοικοκυράδες με λίγα κέρματα ή κανένα αυγό.
0 Comments
Leave a Reply. |
ΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |