This is your new blog post. Click here and start typing, or drag in elements from the top bar.

Άμεση ήταν η ανταπόκρισή σας να σχετικά με το χθεσινό αποκλειστικό μας θέμα ότι σε κάποιο χωριό των Τζουμέρκων θα περάσει τις γιορτινές ημέρες των Χριστουγέννων η Μενεγάκη με τον σύντροφό της Ματέο.Προς στεναχώρια πολλών αναγνωστών μας που είχαν αρχίσει το ψάξιμο άλλοι στα Πράμαντα,άλλοι στο Δασικό χωριό άλλοι στη γέφυρα Πλάκας,πληροφορηθήκαμε από τον φίλο αναγνώστη μας Δημήτρη(και τον ευχαριστούμε για την πληροφορία του) ότι η Ε.Μενεγάκη εθεάθη στο χωριό Λιγοψά Ιωαννίνων απ' όπου και κατάγεται ο συντροφός της. 

Φίλοι του site μας πληροφόρησαν πως εθεάθη προχθές στο Μενίδι, σε γνωστή ψαροταβέρνα η Ελένη Μενεγάκη παρέα με τον σύντροφό της Ματέο Πανταζόπουλο.Σε ερώτηση άλλων παρευρισκομένων σχετικά με τον προορισμό της, απάντησε τα Τζουμέρκα χωρίς όμως να διευκρινήσει που ακριβώς!!Όσοι αναγνώστες μας πήγατε για Χριστούγεννα στα χωριά μας, αν συναντήσετε την Μενεγάκη με τον σύντροφό της ενημερώστε μας!!!ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!

This is your new blog post. Click here and start typing, or drag in elements from the top bar.

Ξημερώνει παραμονή Χριστουγέννων και σε λίγες ώρες θα χτυπήσουν την πόρτα σας τα μικρά παιδιά για να σας πουν τα κάλαντα.Πρώτοι όμως εμείς,'Τα Νέα Της Μικροσπηλιάς 24', σας λέμε τα Ηπειρώτικα κάλαντα των Χριστουγέννων. Δείτε το βίντεο...

Η ιστορία της Μονής:Στα Σχωρέτσιανα η ζωή κυλούσε μέσα στις στερήσεις. Οι περισσότεροι κάτοικοι ήτανε τσοπάνηδες, λίγοι ράφτες και ακόμα λιγότεροι έμποροι. Όλοι ζούσανε με το όνειρο της Ανάστασης του Γένους. Το 1821 οι Σχωρετσιανίτες περίμεναν τη σειρά τους για λευτεριά. Ένα βράδυ μερικοί τσοπάνηδες είδαν προς την κατεύθυνση του χωριού ένα αχνό φως. Το επόμενο βράδυ το φως ξαναεμφανίστηκε. Οι τσοπάνηδες άρχισαν να σφυρίζουν από περιέργεια και από φόβο. Πέταξαν κάποιες πέτρες προς την κατεύθυνση του φωτός και όταν σιγουρεύτηκαν ότι δεν ήταν κάποιος άνθρωπος εκεί πίστεψαν ότι ήταν κάτι υπερφυσικό. Ο πιο θαρραλέος πήγε να δει από κοντά τι συμβαίνει. Έψαξε όλη τη νύχτα την περιοχή και βρήκε μια εικόνα της Αγίας Αικατερίνης. Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε σημαδιακό και οι συγχωριανοί  έκτισαν ένα μικρό εκκλησάκι και βάλανε την εικόνα μέσα.
Εκείνη την εποχή εμφανίστηκαν στο χωριό τέσσερις καλόγεροι, ο Γαβριήλ, ο Γρηγόριος, ο Ιάκωβος και ο Δαμιανός. Αποφάσισαν να μείνουν στο χωριό και με τη βοήθεια της καλόγριας Μαγδαληνής αποφάσισαν να ιδρύσουν το Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης. Οι Σχωρετσιανίτες δέχτηκαν με χαρά το γεγονός και κάλεσαν τους καλύτερους μάστορες από τα Πράμαντα. Βάζοντας και προσωπική εργασία τελικά έχτισαν το πέτρινο μοναστήρι το οποίο άρχισε να λειτουργεί στις 11 Σεπτεμβρίου του 1827 με Ηγούμενο τον Γαβριήλ. Ο ιδιόρρυθμος μοναχισμός των καλόγερων σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον τους για το χωριό δημιούργησε έναν πόλο έλξης για τους πιστούς. Σιγά-σιγά, κοντά στο μοναστήρι χτίστηκαν τα κελιά στα οποίο μπορούσαν να διανυκτερεύσουν οι προσκυνητές. Ακόμα και σήμερα οι χώροι αυτοί εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό.
Με τον καιρό το μοναστήρι έγινε γνωστό. Όταν έγινε Ηγούμενος ο Κωνστάντιος χτίστηκε μεγαλοπρεπές Ηγουμενείο. Ο Κωνστάντιος ήτανε ντόπιος και με τη βοήθεια των συγχωριανών έκανε το μοναστήρι το μεγαλύτερο στολίδι του χωριού. Σε μια γωνιά χτίστηκε το πηγάδι και από την πεζούλα μπορούσε κανείς να αγναντέψει όλες τις κορυφές των βουνών. Επίσης, έφτιαξε και τον περίβολο της καλλιεργήσιμης γης του μοναστηριού. Τέλος, θέλοντας να αναβαθμίσει την περιοχή κατασκεύασε κανάλια άρδευσης γνωστά ως Κανάλες που αποτελούνται από πέντε καμάρες και έχουν μήκος γύρω στα εκατό μέτρα.
Στην άλλη πλευρά του μοναστηριού, συναντάται ένα φυσικό πλάτωμα. Το έδαφος είναι αρκετά ομαλό και ψάχνοντας μέσα στα αγριόχορτα φαίνονται οι πλάκες ενός παλιού αλωνιού. Δίπλα στο αλώνι υπάρχει ένας βράχος από γρανίτη. Σε αυτόν είναι σκαλισμένες μερικές φράσεις που αποθανατίζουν την επίσκεψη του Βασιλιά Γεώργιου του Α’ το 1822, όταν δηλαδή η Άρτα προσαρτίστηκε στο Ελληνικό Κράτος. Τη φιλοξενία ανέλαβε ο Κωνστάντιος, ο Δάσκαλος και ο βοτανολόγος Μαρκο-Σακογιάννης ή Βάρλας. Ο Βασιλιάς προγευμάτισε καθισμένος στο αλώνι ακουμπώντας την πλάτη του στο αλώνι. Ο βράχος στέκει στην ίδια θέση και θυμίζει την απελευθέρωση από τους Τούρκους.
Δίπλα στην Αγία Αικατερίνη υπάρχει μια διασωμένη περιοχή γεμάτη γράβια και πουρνάρια. Είναι το Καραούλι, το οποίο είχανε οι Αρματωλοί στα χρόνια της κλεφτουργιάς σαν παρατηρητήριο. Ακόμα και σήμερα η περιοχή αυτή είναι ένα όμορφο ησυχαστήριο. Τα αναρίθμητα αγριολούλουδα και το παιχνίδισμα των φύλλων των δέντρων προσφέρουν μια ήρεμη ευδαιμονία.
Το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το χωριό πέρασε πολλές μπόρες. Η μανία των Γερμανών ήτανε τόση που έβαλαν φωτιά ακόμα και στο μοναστήρι. Κάηκε το Ηγουμενείο ενώ η εκκλησία γλύτωσε με μερικές ζημιές. Σήμερα, μπαίνοντας στην εκκλησία μέσα στο μισοσκόταδο, κάτω από τον άμβωνα διακρίνεται η λειψανοθήκη και η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Αικατερίνης με το επίχρυσο ανάγλυφο επικάλυμμα. Αριστερά και δεξιά οι αγιογραφίες βρίσκονται σε αρμονική συνοχή και κάπου-κάπου διακόπτεται από νεότερες αγιογραφίες. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο ξεχωρίζει για την τέχνη του.
Τους καλοκαιρινούς μήνες έρχονται δύο, τρεις ή περισσότερες καλόγριες από το Θεοτοκιό της Άρτας για να περιποιηθούν το μοναστήρι. Αυτές υποδέχονται τους προσκυνητές και συμμετέχουν στις αγρυπνίες.

Στις 28 Ιανουαρίου θα εκδικασθεί η προσφυγή της Σταυρούλας Καραβασίλη στο διοικητικό Πρωτοδικείο  για την ακύρωση του συνδυασμού του νεοεκλεγέντος  Δημάρχου Κεντρικών Τζουμέρκων Μ.Γαρνέλη

Καλοκαίρι 1998. Έφηβος τότε,έκανα τις διακοπές μου στο χωριό(όπως και κάθε καλοκαίρι) και κάθε απόγευμα, μαζευόμασταν  με τους συνομήλικους  μου στο  γηπεδάκι του μπάσκετ  για ατέλειωτο παιχνίδι.Ένα όμορφο γηπεδάκι με τσιμεντένιο δάπεδο και δύο ωραίες μπασκέτες ότι πρέπει για να ικανοποιήσει τις λίγες απαιτήσεις μας για άφθονο παιχνίδι. Το γήπεδο αυτό όμως είχε μια μικρή αλλά πολύ σημαντική ατέλεια….δεν ήταν περιφραγμένο!

Έτσι όταν πολλές φορές η μπάλα έφευγε στο δρόμο, την κυνηγούσαμε στην κατηφόρα (με τον κίνδυνο να μας χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο) πριν φτάσει στο σπίτι του Φανία!!!! και συνήθως τα καταφέρναμε! Τι συνέβαινε όμως όταν η μπάλα έπαιρνε το δρόμο προς την Γκούρα? Αν σταματούσε στα κλαδιά ήμασταν τυχεροι!! Είτε με κάποιο ξύλο είτε με τα χέρια η και πολλές φορές περνώντας ολόκληροι  τα σύρματα(έχοντας φυσικά σαν παιδιά άγνοια κινδύνου), σκαρφαλώναμε στα δέντρα, την πιάναμε και γεμάτοι ικανοποίηση ξαναρχίζαμε το παιχνίδι! Αν ήμασταν άτυχοι η μπάλα έπεφτε στην Γκούρα ,εμείς νευριασμένοι τα βάζαμε με τον ένοχο, που δεν πρόσεξε και εξαιτίας του η μπάλα έπεσε στον γκρεμό και γεμάτοι απογοήτευση γυρνούσαμε στο σπίτι!

Εχθές λοιπόν το απόγευμα λάβαμε στο email μας ένα μήνυμα που έγραφε: ’’Να περιφραχτεί το μπασκετάκι΄΄.  Το μήνυμα αυτό μας  το έστειλε ένας νεαρός συγχωριανός μας που αντιμετωπίζει κάθε καλοκαίρι το ίδιο πρόβλημα πού είχαμε και εμείς τότε! Εξάλλου πέρασαν 13 περίπου χρόνια και κανένας Τοπικός Άρχοντας ως σήμερα δεν έχει δει και δεν έχει δώσει λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα! Ελπίζουμε ότι οι νέοι δημοτικοί φορείς που θα αναλάβουν τα καθήκοντα τους την 1η του νέου χρόνου να περιφράξουν επιτέλους το γηπεδάκι του μπάσκετ  και να δώσουν χαρά και ξεγνοιασιά στους νέους του χωριού μας!!!

Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί στις 16 Δεκέμβρη και απεικονίζουν τα πρώτα χιόνια που έπεσαν στο χωριό μας, δημιουργώντας ένα Χριστουγιεννιάτικο σκηνικό που βοήθησε όσους βρεθήκαμε εκείνη την ημέρα στο χωριό να ξεχάσουμε τις δύσκολες ημέρες που περνάμε.
Δεν δημιουργήθηκε το παραμικρό πρόβλημα στον οδικό άξονα, μιας και το χιόνι δεν ξεπέρασε στο χωριό τους 7 πόντους και η ανταπόκριση του δήμου μας ήτανε άμεση και αποτελεσματική.
Ευελπιστούμε και σε άλλες άσπρες ημέρες!!!!!

Start blogging by creating a new post. You can edit or delete me by clicking under the comments. You can also customize your sidebar by dragging in elements from the top bar.