Μια Αγναντίτισσα-Τζουμερκιώτισσα μού ενεχείρισε την ακόλουθη επιστολή την οποία και δημοσιεύω χωρίς δισταγμό, αλλά με μεγάλη περίσκεψη και πρωτόφαντο σιουμπέ... ... Γράφει ο Κίτσος ο Αθαμάνας «Αγαπητέ κύριε. Μια και συνεχώς αρθρογραφείτε και υπηρετείτε ως Κίτσος ο Αθαμάνας -λέμε τώρα- την Τζουμερκιώτικη λαλιά που βεβαίως περιγράφει, καταγράφει και ενίοτε, η λαλιά αυτή, παρουσιάζει το Τζουμερκιώτικο ήθος, ζητώ απελπισμένη τη βοήθειά σου, να απευθυνθείς δηλαδή στους αρμοδίους, να αιτήσεις και να απαιτήσεις μια θέση εργασίας και για μένα, καθόσον κατέχω τα προσόντα και, μάλλον πολλαπλασίως. Αφορμή λαμβάνω από όσα έγραψε και όσα παρουσίασε ο γραμματέας της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, όταν κατηγορήθηκε ότι κατέλαβαν θέση στο δημόσιο, ως μη όφειλαν, συγγενικά του πρόσωπα, κουστωδία ολόκληρη. Δείτε το video: Η απάντηση αυτή μού έλυσε τρόπον τινά τα χέρια. Έχω και εγώ ίδια και πολλαπλάσια προσόντα. Καταρχάς κατάγομαι από την Άγναντα. Οι πρόγονοί μου αγωνίστηκαν στην επανάσταση του 1821 για την απελευθέρωση της πατρίδας. Ιδού το αποδεικτικόν στοιχείον: «...Έτος 1821.θύμηση του χαλασμού, όντας επάτησαν οι Τούρκοι όλο το Τζουμέρκο και πήραν το βιο του κόσμου όλο... Είχαν τους Αγναντίτες κλεισμένους στο βουνό και πολέμαγαν μέρες τρεις. Και τους έβγαλαν οι Σουλιώτες και γλίτωσαν τον κόσμο ούλον.» (Ιστορικόν Ενθύμιον που βρέθηκε γραμμένο σ εξώφυλλο εκκλησιαστικού βιβλίου του Μοναστηριού της Παναγίας των Γουριανών Άρτας). Ακολούθως ο παππούς μου συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση και παρευρέθη στη Συμφωνία που υπογράφηκε στη γέφυρα της Πλάκας - Μυρόφυλλου στις 29 Φεβρουαρίου 1944 μεταξύ ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ όταν η Ελλάδα βρισκόταν ακόμη υπό γερμανο-βουλγαρική κατοχή. Επιπρόσθετα έχω να παραθέσω πως ο θείος μου επί επταετίας «εσύρθη» εις τα Στρατοδικεία, επτά εν συνόλω φορές. Ο πατέρας μου από τα ιδρυτικά μέλη του Πανηπειρωτικού Φοιτητικού Συλλόγου Αθηνών επί εφταετίας τον καταχειροτόνησαν πλειστάκις εκείνα τα καλόπαιδα της Ασφάλειας σε σημείο να του αφήσουν σημάδια στη μέση και να καταταλαιπωρείται ακόμη και σήμερα. Τελευταίο και ίσως σοβαρότατο επιχείρημα είναι ότι κατάγομαι από τα Τζουμέρκα, όπως και ο πρωθυπουργός μας Αλέξης Τσίπρας. Δεν συμμετείχα σε πλατείες, όπου συμμετείχε ο εν λόγω κύριος γραμματέας της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, όπως διατείνεται στην απαντητική επιστολή του, γιατί πιστεύω πως η πολιτική δεν είναι νυφοπάζαρο, μ' ό,τι σημαίνει αυτό. Είμαι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασα με υποτροφία Κρατικού Ιδρύματος, κατόπιν εξετάσεων. Είμαι κάτοχος Διδακτορικού. (Άριστα). Γνωρίζω άριστα τέσσερις ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Ρώσικα). Είμαι άτομο με πολιτική συνείδηση και όχι καρακόλι του καθενός. Μια δουλειά ζητώ, για να μη μεταναστεύσω για το εξωτερικό. » Όταν τελείωσα το διάβασμα προσπάθησα να ψελλίσω κάτι. Με διέκοψε πάραυτα και μού απήγγειλε το ποίημα του Παλαμά. Δυνατά, καθαρά και με στομφώδες ύφος. «Στα ακάθαρτα κυλήστε μας του βούρκου,/και πιο βαθιά. Πατήστε μας με κάτι/κι από το πόδι πιο σκληρό του Τούρκου/Διαβασμένοι, ντοτόροι, σπιρουνάτοι,/ ρασοφόροι, δασκάλοι, ρουσφετλήδες, οικοπεδοφαγάδες, αβοκάτοι/Κομματάρχες και κοτζαμπασήδες,/ και της γραμματικής οι μανταρίνοι/ και της πολιτικής οι φασουλήδες,/Ταρτούφοι, ραμπαγάδες, ταρταρίνοι!/ - Αμάν, Αγά, στα πόδια σου! άκου! στάσου!/ Βυζαντινοί - Γαμούλοι -Λεβαντίνοι/Ρωμαίικο, να! Με γεια σου, με χαρά σου.» Δεν με άφησε να πάρω ανάσα. Να σταυρώσω μια κουβέντα. Καινούρια επίθεση. Άκου, τώρα, μού λέει πώς καταντήσατε τον τόπο. «Ξεπουλάτε τον τόπο, ξεπουλήσατε την προοπτική μας, διασύρατε κάθε έννοια ειλικρίνειας και ντομπροσύνης, κι από πάνω εμφανιζόσαστε σαν σωτήρες της ματαιοδοξίας σας φυσικά -ότι εσείς κι όχι οι άλλοι μπορείτε να υπηρετήσετε τα συμφέροντα-, όχι φυσικά ημών, αλλά ούτε που ξέρω τίνος. Την ανεργία την υποφέρουμε, τα οικονομικά προβλήματα με αγώνα τα αντιμετωπίζουμε, την κοροϊδία και την χοντροπετσιά, δεν την μπορούμε.»
Δεν μπόρεσα να βγάλω λέξη. Ένιωθα το κορμί μου βαρύ, πολύ βαρύ. Με είχε ζιοκιάσει για τα καλά. Μετακλητοί υπάλληλοι, μετακλητές κωλοτούμπες. Μετακλητή αξιοπρέπεια .δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και απάντηση. Κι ενώ τα πράγματα είχαν έτσι, δεν ξέρω γιατί μού ήρθαν στο νου τα λόγια του ποιητή: «Και συ λοιπόν στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις/ από φωνή/από τροφή/από άλογο/από σπίτι./Στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:/ Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν. (Μιχάλης Κατσαρός)
0 Comments
Leave a Reply. |
ΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |