ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑΝΝΗ ΘΩΜΑΪΔΗ! 14:25

Ο πρώην ποδοσφαιριστής της Αναγέννησης Άρτας και νυν βοηθός προπονητή στην ουκρανική Ταβρίγια, μιλάει αποκλειστικά στα "Nea Tis Mikrospilias 24" για την προπονητική του καριέρα, τον Παναθηναϊκό, τον Σωτήρη Μπαλάφα και φυσικά την Αναγέννηση! ...

---

...
Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους φορ που έχουν φορέσει τα ασπρόμαυρα της Αναγέννησης Άρτας. Από τους πρωταγωνιστές στην εκπληκτική πορεία της ομάδας τη σεζόν 2004-05 με 14 γκολ σε 30 συμμετοχές και με το περιβραχιόνιο του αρχηγού σε αρκετά ματς. Ο λόγος για τον Γιάννη Θωμαϊδη, τον χαρισματικό επιθετικό με πλούσια καριέρα σε ομάδες Α’ Εθνικής, μέλος της χρυσής ομάδας του Παναθηναϊκού που κατέκτησε το νταμπλ του ’96 και έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Champions League.Βοηθός προπονητή πλέον του κ. Χριστόπουλου, μετά την εξαιρετική περσινή χρονιά στον ΠΑΣ Γιάννινα όπου η ομάδα έφτασε μέχρι τα play off, τους βρίσκουμε φέτος στην Ουκρανία και την Ταβρίγια Συμφεροπόλ.

"Ta Nea Tis Mikrospilias 24" επικοινώνησαν με τον άρτι αφιχθέντα στην Ελλάδα -εξαιτίας της χειμερινής διακοπής του ουκρανικού πρωταθλήματος – Γιάννη Θωμαϊδη,ο οποίος μας έκανε την τιμή, αποδεχόμενος την πρόσκλησή μας να μιλήσει στο blog.

Κύριε Θωμαϊδη, ας ξεκινήσουμε τη συζήτησή μας από το παρόν. Εδώ και ένα χρόνο γνωρίζουμε ότι βρίσκεστε στο τεχνικό επιτελείο του κ. Χριστόπουλου, πέρυσι στον ΠΑΣ Γιάννινα, φέτος στην Ουκρανία. Πώς προέκυψε η ένταξή σας στο τιμ; Πείτε μας λίγα λόγια γι΄αυτή τη συνεργασία.

Γ.Θ. :Βασικά, εγώ εκείνη την περίοδο βρισκόμουνα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου τη Φλώρινα. Η συνεργασία προέκυψε  εντελώς τυχαία. Ο κ. Χριστόπουλος έψαχνε για βοηθό, είχε σχεδόν καταλήξει σε κάποιον, αλλά τελικά για κάποιο λόγο η συμφωνία χάλασε. Ο Δημήτρης Μάρκος, με τον οποίο ήμασταν συμπαίκτες στον Παναθηναϊκό, είναι κοινός γνωστός μας, με πρότεινε στον κ. Χριστόπουλο - τον οποίο εγώ μέχρι τότε δεν γνώριζα -, βρεθήκαμε από κοντά, κάναμε μία μίνι συνέντευξη, υπήρξε ταύτιση απόψεων και έτσι καταλήξαμε σε συμφωνία.

Πέρυσι κάνατε μία πολύ καλή δουλειά στον ΠΑΣ με αποτέλεσμα πολλές ομάδες να επιθυμούν να έχουν στον πάγκο τους τον κ. Χριστόπουλο...

Γ.Θ.: Η περσινή χρονιά στον ΠΑΣ Γιάννινα ήταν άκρως επιτυχημένη, περισσότερο απ’ ότι περιμέναμε. Στο τέλος της χρονιάς είχαμε προτάσεις από ελληνικές ομάδες και από μια κυπριακή, αλλά τελικά συμφωνήσαμε με την ουκρανική Ταβρίγια.

---

Σας βρίσκουμε λοιπόν φέτος στην Ουκρανία ως ασίσταντ κόουτς του κ.Χριστόπουλου στην Ταβρίγια Συμφεροπόλ. Πείτε μας λίγα λόγια για την ομάδα που εργάζεστε.

Γ.Θ.: Η Ταβρίγια είναι μία ιστορική ομάδα, έχει κατακτήσει Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ουκρανίας. Και μόνο που είναι μία ομάδα του ουκρανικού πρωταθλήματος το οποίο βρίσκεται μέσα στα 10 πλουσιότερα πρωταθλήματα της Ευρώπης, αυτό τα λέει όλα.

Φέτος η ομάδα έχει πολλά προβλήματα, οικονομικά, κάποιοι ποδοσφαιριστές το καλοκαίρι κάνανε προσφυγές και αποχωρήσανε, η ομάδα δεν μπόρεσε να ενισχυθεί λόγω απαγόρευσης μεταγραφών από την Ομοσπονδία και στηρίχθηκε κυρίως σε παίκτες από την ομάδα νέων. Το έργο μας ήταν πολύ δύσκολο, είχαμε μικρό χρονικό διάστημα να δουλέψουμε. Εμείς πήγαμε στην ομάδα στις 13 Ιουνίου και δεν προλάβαμε να κάνουμε σωστή προετοιμασία καθώς σε ένα μήνα ξεκινούσε το πρωτάθλημα. Τώρα το χειμώνα  έχουμε τη δυνατότητα πλέον να κάνουμε μεταγραφές, αυτές περιμένουμε, ευελπιστούμε ότι θα ενισχυθούμε καλά και οι ποδοσφαιριστές που θα έρθουνε δεδομένης και της χειμερινής προετοιμασίας που θα κάνουμε, να μας βοηθήσουνε να κερδίσουμε την παραμονή, γιατί έχουμε ελπίδες, καθώς πέφτουν δύο ομάδες ενώ μία ομάδα έχει ήδη αποσυρθεί από το πρωτάθλημα.

Από τη μέχρι τώρα εμπειρία σας, ποιές διαφορές εντοπίσατε μεταξύ ελληνικού και ουκρανικού ποδοσφαίρου;

Γ.Θ.: Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι στην Ουκρανία υπάρχει μια διαφορετική κουλτούρα. Οι Ουκρανοί ποδοσφαιριστές διαφέρουν σε σκέψη και νοοτροπία. Οι Έλληνες μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα τακτικά τις καταστάσεις ενός παιχνιδιού, να διαβάσουν ένα παιχνίδι καλύτερα σε σχέση με τους Ουκρανούς. Βέβαια το ουκρανικό πρωτάθλημα είναι πιο γρήγορο και ποιοτικό σε σχέση με το ελληνικό αφού και τα μπάτζετ των ομάδων είναι πολύ μεγαλύτερα.

Στο ουκρανικό πρωτάθλημα αγωνίζεται και ένα άλλος δικός μας, ο Σωτήρης Μπαλάφας, ο οποίος είναι αρτινός και με τον οποίο μάλιστα συνυπήρξατε συμπαίκτες στην Αναγέννηση. Δεδομένου ότι βρεθήκατε δύο φορές αντίπαλοι στο πρωτάθλημα, θέλετε να μας πείτε κάτι για τα μεταξύ σας παιχνίδια και γενικότερα την άποψή σας για τον Σωτήρη;

Γ.Θ.: Βεβαίως. Στο πρωτάθλημα της Ουκρανίας παίζει και ένα παιδί από την Άρτα, ο Σωτήρης ο Μπαλάφας. Με την ομάδα του (Γκοβέρλα) βρεθήκαμε δύο φορές αντίπαλοι στο πρωτάθλημα όπου και στα δύο αυτά παιχνίδια ηττηθήκαμε. Στο πρώτο παιχνίδι μάλιστα – στο οποίο ήμασταν ανέτοιμοι -,  σκόραρε ο Μπαλάφας. Σ’ εκείνο το παιχνίδι ήτανε ο κορυφαίος  της ομάδας του ή μάλλον να πω, ο καλύτερος του γηπέδου. Χαίρομαι ιδιαίτερα για τον Μπαλάφα γιατί είναι ένα παιδί που όταν ξεκινούσε, ήμουν μαζί του στην Αναγέννηση. Προσπαθούσα να τον βοηθήσω δίνοντάς του  τακτικές κυρίως οδηγίες αλλά και γενικότερα οδηγίες που θα τον βοηθούσαν στην καριέρα του ως επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Είναι ένας εξαιρετικός χαρακτήρας που προσπαθεί να κάνει στο γήπεδο ότι του πεις και πιστεύω ότι αυτό τον βοήθησε να κάνει και την καριέρα που έχει μέχρι σήμερα.

---

Και πάμε τώρα στο κομμάτι Αναγέννηση Άρτας. Τη σεζόν 2004-05 αγωνιστήκατε με τα χρώματα της ομάδας της πόλης μας. Μια χρονιά από τις καλύτερες της Αναγέννησης στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής. Κατ’ αρχάς θα θέλατε να μας πείτε πως προέκυψε η συνεργασία με την ομάδα;

Γ.Θ.: Κοίταξε, βασικά ο Πρόεδρος ( Μανιώτης) με πήρε και μου μίλησε  για το πρότζεκτ, ενώ μου είχε κάνει εκτός των άλλων και πολύ καλή οικονομική προσφορά όπως και σε άλλα παιδιά της ομάδας. Μου είχε πει, ότι η Αναγέννηση θα έκανε μεγάλα πράγματα. Δυστυχώς όμως, προέκυψε αυτό το δυσάρεστο γεγονός (αναφέρεται στο θάνατο του κ.Μανιώτη) και τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περιμέναμε.

Εκείνη τη χρονιά πιστεύετε  ότι η ομάδα ήταν ικανή να κερδίσει την άνοδο στην Β’ Εθνική;

Γ.Θ.: Την πρώτη χρονιά (2004-05), πιστεύω πως η ομάδα δεν ήτανε έτοιμη να κερδίσει την άνοδο. Δεν είχε το βάρος να πρωταγωνιστήσει. Αν όμως η κατάσταση παρέμενε ως είχε, την επόμενη χρονιά θα είχαμε τις βάσεις να κάνουμε σπουδαία πράγματα.

Τι είναι αυτό που θυμάστε πιο έντονα από την παρουσία σας στην Αναγέννηση και γενικότερα από την Άρτα;

Γ.Θ.: Η πολύ καλή πορεία που πραγματοποιήσαμε στο β’ γύρο του πρωταθλήματος, όπου κάναμε πολύ καλά παιχνίδια. Ξεχωρίζω το εντός έδρας ματς με τη Βέροια η οποία εκείνη τη χρονιά στέφθηκε πρωταθλήτρια και κέρδισε την άνοδο. Στο παιχνίδι εκείνο και ενώ η Βέροια είχε κατακτήσει το Πρωτάθλημα, εμείς παίξαμε καλά, κερδίσαμε μάλιστα 4-2 και θυμάμαι που 6.000 κόσμος στις κερκίδες φώναζε ρυθμικά «Νάτοι, νάτοι οι Πρωταθλητές».

Γενικά πέρασα πάρα πολύ καλά εκείνη τη χρονιά στην Άρτα και έχω κάνει φίλους που μέχρι και σήμερα μιλάμε.

---

Τα τελευταία χρόνια η Αναγέννηση βρίσκεται μακριά από τις επαγγελματικές κατηγορίες αγωνιζόμενη στο τοπικό πρωτάθλημα. Θέλετε να πείτε κάτι σχετικά με αυτό; Μια ευχή για το μέλλον τη ομάδας;

Γ.Θ.:  Εύχομαι η Αναγέννηση να ξαναβρεί το δρόμο της να επανέλθει στις επαγγελματικές κατηγορίες γιατί όπως και να το κάνουμε το ποδόσφαιρο στην Άρτα είναι συνυφασμένο με την Αναγέννηση. Η επιστροφή της στις μεγαλύτερες κατηγορίες θα δώσει χαρά στο κόσμο της αλλά και κίνητρο στα μικρά παιδιά να δουν το ποδόσφαιρο διαφορετικά, να το αγαπήσουνε και να ασχοληθούνε σοβαρά με αυτό.

Ας πάμε ακόμα πιο παλιά. Βεβαίως η ποδοσφαιρική σας καριέρα είναι πλούσια από εμπειρίες, σ’ αυτό όμως που θέλω να σταθώ είναι η παρουσία σας στον Παναθηναϊκό, μια εποχή που η ομάδα μεγαλούργησε τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Τι σας έχει μείνει από την παρουσία σας στο τριφύλλι και θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας;

Γ.Θ.: Αυτό που μου έχει μείνει ιδιαίτερα είναι τα δύο παιχνίδια με τον Άγιαξ στα ημιτελικά του Champions League.Είναι από τα παιχνίδια που είναι χαραγμένα και τα κουβαλάς μέσα σου ακόμα και όταν σβήσουν τα φώτα της καριέρας σου. Ειδικά το 0-1 με τον Άγιαξ σε κάνει  Παναθηναϊκό. Ακόμα και αν δεν είσαι Παναθηναϊκός σε κάνει να συμπαθήσεις αυτή την ομάδα. Στο δεύτερο παιχνίδι βέβαια, άλλο ένα παιχνίδι σημαντικό, εκεί που έχεις τα όνειρα και την ελπίδα έρχεται μια σπουδαία ομάδα όπως είναι ο Άγιαξ και σου τα γκρεμίζει όλα.

Αυτό βέβαια που μου έχει μείνει είναι και το τελευταίο παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Εδεσσαϊκό όπου κατακτήσαμε το Πρωτάθλημα τη χρονιά εκείνη (1996).

Κλείνοντας, ποιό είναι το μέλλον του Γιάννη Θωμαϊδη; Σκέφτεστε μελλοντικά να εργασθείτε ως πρώτος προπονητής;

Γ.Θ.: Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι καλυμμένος που βρίσκομαι στο τεχνικό τιμ του κ.Χριστόπουλου. Αποκομίζω εμπειρίες, τόσο πέρυσι με τον ΠΑΣ όσο και φέτος στην Ουκρανία, αλλά βεβαίως -στο μέλλον ποτέ δεν ξέρεις- γιατί όχι, θα ήθελα κάποια στιγμή να εργασθώ ως πρώτος προπονητής. Πάντως την παρούσα στιγμή είμαι καλά,και όπως προείπα αισθάνομαι καλυμμένος  που συνεργάζομαι με τον κ.Χριστόπουλο.

Ευχαριστούμε θερμά τον Γιάννη Θωμαϊδη για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε και του ευχόμαστε κάθε επιτυχία σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο.

---