Παλιά το πέρασμα από την Ήπειρο στη Θεσσαλία και αντίστροφα ήταν τρομερά δύσκολο... ... Οι ταξιδιώτες είχαν να αντιμετωπίσουν, εκτός από τα ψηλά βουνά, τον ορμητικό και μεγάλο ποταμό Αχελώο. Για να νικηθεί αυτό το υδάτινο εμπόδιο έπρεπε να κτιστούν γεφύρια. Ένα από τα γεφύρια που κτίστηκαν ήταν "το γεφύρι του Κοράκου". Ένωνε το Ν. Καρδίτσας με το Ν. Άρτας. Το έκτισε το 1514 - 1515 ο αρχιεπίσκοποςτης Λάρισας Βησσαρίωνας, ο οποίος για να συγκεντρώσει τα χρήματα ταξίδεψε στα Βαλκάνια. Όταν γύρισε από το ταξίδι βρήκε τους μαστόρους έτοιμους να κλειδώσουν το τόξο του γεφυριού. Εκείνη όμως τη μέρα έγινε σεισμός και το γεφύρι γκρεμίστηκε. Οι μαστόροι απογοητεύτηκαν και σκέφτηκαν να εγκαταλείψουν το έργο. Λέγεται ότι, τότε ο επίσκοπος έριξε στην όχθη του ποταμού μια χούφτα χρυσά νομίσματα και το κτίσιμο ξανάρχισε. Το έργο προχωρούσε αλλά τα χρήματα άρχισαν να τελειώνουν. Ο επίσκοπος επιχείρησε νέο ταξίδι, αυτή τη φορά στην Ουγγαρία και στην Τσεχοσλοβακία. Όταν γύρισε το έργο είχε τελειώσει. Ο επίσκοπος όρισε την ημέρα για τα εγκαίνια. Την ίδια μέρα έκανε και τον αγιασμό μπροστά στους μαστόρους και στους χωρικούς από τα γύρω χωριά. Για την ονομασία του γεφυριού υπάρχουν τέσσερις εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη, όταν ο επίσκοπος έκανε τον αγιασμό ρώτησε πως φαινόταν πάνω στη μεγάλη καμάρα. "Σαν κόρακας Δέσποτα" είπαν οι χωρικοί. "Γεφύρι του Κόρακα, ας είναι το όνομά του"είπε ο επίσκοπος. Η δεύτερη εκδοχή, μας πληροφορεί ότι το ονόμασε έτσι ο πρωτομάστορας. Όταν είδε τον επίσκοπο να περπατάει πάνω στο γεφύρι του φώναξε από την όχθη του ποταμού: "Σα κόρακας φαίνεσαι εκεί πάνω γέροντα". Η τρίτη εκδοχή είναι διαφορετική. Όταν τελείωσε το έργο, όλα τα ξύλα που είχαν χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή πήραν φωτιά. Ο καπνός μαύρισε το γεφύρι και έτσι πήρε το όνομα. Η τελευταία εκδοχή μιλάει για ένα κοράκι που κάθισε στο γεφύρι όταν τελείωσε ο αγιασμός. Το επεισόδιο το πήρε η λαϊκή μούσα και το έκανε τραγούδι: "Τ' έχεις καημένε κόρακα και σκούζεις και φωνάζεις; Μήνα διψάς για αίματα για τούρκικα κεφάλια; Πέτα, ψηλά κατ' Άγραφα στου Άσπρου το γεφύρι". Το γεφύρι ανατινάχτηκε το Μάρτιο του 1949. Σήμερα σώζονται μόνο τα βάθρα του. Το γεφύρι των μαχών
Η Γέφυρα Κοράκου συνδέεται με την ιστορία της Αργιθέας και της Τετραφυλίας (Ραδοβίσδια) και με την Εθνική Ιστορία άρρηκτα. Επί Τουρκοκρατίας συνδέθηκε με πολλές μάχες. - Μετά το σουλτανικό διάταγμα του 1714 με το οποίο διατάσσονταν ο Οσμάν Πασάς για την αποκατάσταση της διασαλευθείσας τάξεως μεταξύ των άλλων και στην περιοχή Μουζακίου φαίνεται πως στη Γέφυρα Κοράκου ήρθαν με Τουρκαρβανίτες ο Βοεβόδας με τον Κατή για να εγκαταστήσουν εδώ φρουρά. Τα παλικάρια όμως του Γιάννη Μπουκουβάλα τους συνέτριψαν και οι Βοεβόδας και Κατής έπεσαν νεκροί όπως προκύπτει και από το δημοτικό τραγούδι: Τι έχεις καημένε κόρακα και σκούζεις και φωνάζεις; Μήνα διψάς για αίματα, για τούρκικα κουφάρια; Αν εδιψάς για αίματα για τούρκικα κουφάρια πέτα ψηλά κατ’ τ’ Άγραφα στου Άσπρου το γιοφύρι. Εκεί θα φάς κρέας από Κατή και πλάτη από Βοϊβόντα να κάμεις πήχυ το φτερό και σπιθαμί το νύχι. Μη φοβηθείς τον πόλεμο, την τόση ταραχή ο Μπουκουβάλας πολεμάει με χίλιους πεντακόσιους…». - Το 1765 έχουμε σύγκρουση δυνάμεων του Γιάννη Μπουκουβάλα με τους Τουρκαρβανίτες στην ποταμιά του Λιασκόβου και στη Γέφυρα Κοράκου με σπουδαία νίκη των Ελλήνων. - Στη δεκαετία του 1770 στη γέφυρα Κοράκου έχουμε πάλι συμπλοκές των Μπουκουβαλαίων με τους Αρβανίτες και τραυματίζεται ο μικρός Θανάσης Μπουκουβάλας. - Το 1804 οι ελάχιστοι από τους Σουλιώτες της Μονής του Σέλτσου που γλίτωσαν πέρασαν από αυτή στην Αργιθέα. - Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης πολλές φορές έστησε προφυλακές στη γέφυρα από το 1822 και μετά. Μάλιστα δε αρκετές φορές στη διαμάχη του με το Ράγκο ήρθαν σε σύγκρουση για την κυριαρχία της. - Στις 18 Δεκεμβρίου 1862 λεηλατήθηκε η Αγία Σωτήρα Βραγκιανών και εσφάγησαν οι μοναχοί από τον Τουρκαλβανό Τσέτσα μετά από συνεννόηση με ασεβείς Βραγκιανίτες. Σχετικό ποίημα αναφέρει: Ο Άσπρος να κατέβαζε κι ο Κόρακας να έπεφτε να μην περάσουν τα σκυλιά, αυτός ο σκύλο Τσέτσας που πάτησε την Παναγιά και την Αγιά Σωτήρα. Έσφαξε τον Κωνστάντινο και τον Παπαοικονόμου… - Στην επανάσταση του 1866 - 67 με επικεφαλής τον Αλεξανδρή και άλλους ελέγχονταν η γέφυρα. Μετά από μάχη στις 18.1.1867 καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Στις 2 Μαρτίου 1867 η Προσωρινή Κυβέρνηση Ηπείρου - Θεσσαλίας από το Μεζήλο που είχε την έδρα της έστειλε κατά της Τουρκικής φρουράς στη Γέφυρα Κοράκου τους Αντρέα Ζαχαράκη, Δημήτριο Αλεξανδρή, Κων/νο Κρίκα και Γεώργιο Ντρούβα με αρκετές δυνάμεις οι οποίες σε συνεργασία με τις Ραδοβυζινές δυνάμεις, μετά πεισματώδη και πολύνεκρη μάχη ανακατέλαβαν τη Γέφυρα και επανασύνδεσαν τα δυο στρατόπεδά τους. - Στην Επανάσταση του 1877 - 78 οι αδερφοί Γιωργάκης και Δημήτριος Αλεξανδρής οργάνωσαν τον αγώνα για την απελευθέρωση. Οι Τουρκικές φρουρές Βραγκιανών και Λιασκόβου πανικοβλήθηκαν και μετά συμφωνία έφυγαν δια παντός. Οι αδερφοί Αλεξανδρή συγκέντρωσαν δύναμη 360 αντρών και μαζί με τον Οπλαρχηγό του Ραδοβυζίου Ματσούκη ανέλαβαν τη φρούρηση της Γέφυρας. ΠΗΓΕΣ megalohari.gr katafylli.gr
0 Comments
Leave a Reply. |
ΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |