Τάφηκε, με τη συμμετοχή πολλών κληρικών και πλήθους λαϊκών, στη Μονή Μολυβδοσκεπάστης Κόνιτσας, δίπλα στον Επίσκοπο, που του άλλαξε τη ζωή, τον αλησμόνητο Σεβαστιανό, ο αείμνηστος ηγούμενός της αρχιμανδρίτης π. Θεόδωρος Διαμάντης... ... Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος για τη Romfea.gr Μέσα σε κλίμα ανθρώπινης θλίψης, για τη σωματική του απουσία, αλλά και αναστάσιμης ελπίδας, που πηγάζει από τον αποδεδειγμένο οσιακό του βίο. Στη νεκρώσιμη ακολουθία, στον προαύλιο χώρο του Μοναστηριού, έλαβαν μέρος ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου αρχιμανδρίτης π. Σεραφείμ, ηγούμενος της Μονής του αγίου Νικάνορος (Ζαβόδρας) Γρεβενών, οι Μητροπολίτες Καστορίας Σεραφείμ, Αιτωλίας Κοσμάς, Σιατίστης Αθανάσιος και Κονίτσης Ανδρέας. Επικήδειοι Λόγοι Ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου π. Σεραφείμ τόνισε την προσφορά του κεκοιμημένου ηγουμένου, μέσα από την εκκλησιαστική και μοναστηριακή του δράση, αλλά και του ανόθευτου ήθους της προσωπικότητάς του στη σύνολη Ορθοδοξία. Στον επικήδειο λόγο του ο Μητροπολίτης Κονίτσης αναφέρθηκε στην παλαιά γνωριμία του, από τα φοιτητικά τους χρόνια, με τον μακαριστό π. Θεόδωρο, τονίζοντας τις αρετές της προσωπικότητάς του. Παράλληλα επεσήμανε τη διάσταση του πνευματικού έργου του στη Μητρόπολη Κονίτσης, ως ιεροκήρυκα και υπεύθυνου των κατηχητικών αρχικά και ηγουμένου της Μονής Μολυβδοσκεπάστου στη συνέχεια, όπου ξετύλιξε τα χαρίσματά του είτε ως εξομολογητής είτε μέσα από διάφορα διακονήματα. Συμπορεύτηκαν για πολλά χρόνια μαζί, πρώτα ως στενοί συνεργάτες του αοίδιμου Μητροπολίτη Σεβαστιανού, που τους προσέλκυσε και τους δύο κοντά του, και αργότερα ως Επίσκοπος ο ένας και ηγούμενος ο άλλος. Εκ μέρους του Ηγουμενοσυμβουλίου τον αποχαιρέτισε ο αρχιμανδρίτης π. Αρσένιος Μάιπας, μεταφέροντας αναμνήσεις και βιώματα από την ευλογημένη αναστροφή του με τον γέροντα. Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «ο γέροντας ήταν ψυχή αγιασμένη. Ήταν άνθρωπος αφιερωμένος -- δοσμένος ψυχή τε και σώματι στον Θεό. Σεμνός, ειλικρινής, ανιδιοτελής, αφανής, απροσποίητος και ανεπιτήδευτος στην συμπεριφορά του. Ούτε ομόρφαινε τα λόγια του, ούτε χάιδευε τ᾿ αυτιά κανενός. Ήταν άνθρωπος ευθύς και ανυποχώρητος στις αρχές του. Ήταν φιλάγιος, φιλακόλουθος, άνθρωπος της Εκκλησίας, αλλά και φιλόπατρης... Πάνω και πέρα απ᾿ όλη την πολυσχιδή δράση του, ήταν πρωτίστως ο άνθρωπος του Θεού, που ανάλωσε συνειδητά και ακούραστα τον εαυτό του στη διακονία του συγχρόνου πονεμένου ανθρώπου. Με ελατήρια δύναμη την βαθειά του πίστη, την αταλάντευτη προσήλωσή του στις αρχές της χριστιανικής ζωής, και τον ιερό του ζήλο, επιδόθηκε από νωρίς σε πολύμοχθο ποιμαντικό και πνευματικό έργο. Άνθρωπος αγάπης ο ίδιος, με χαρακτηριστική ταπείνωση και διάκριση, έχων τον ενοικούντα φωτισμό του άγίου Πνεύματος, μετέδιδε χαρά, θάρρος, αισιοδοξία ελπίδα και ανακούφιζε με τον παραμυθητικό του λόγο, όσους προσέτρεχαν στο πετραχήλι και στην νηπτική του σοφία. Παράλληλα έδωσε κυριολεκτικά πνοή ζωής σε πολλούς νέους ανθρώπους, που αγωνίζονταν να απεξαρτηθούν από διάφορες ουσίες». Πρόσθεσε ακόμη: «Να καταθέσω ένα συμβάν, που έλαβε χώρα προ ετών στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ιωαννίνων, που φανερώνει την ανύστακτη αγάπη και μέριμνα του Γέροντα, ακόμη και την ύστατη στιγμή της ζωής του, για τα πνευματικά παιδιά του. Ο Γέροντας ήταν βαριά ασθενής· οι θεράποντες ιατροί μας προετοίμασαν για το επερχόμενο τέλος. Τελικά ο Γέροντας θεραπεύτηκε παρ᾿ ελπίδα, και μας απεκάλυψε ότι κατά την νοσηλεία του περιήλθε σε έκσταση, είδε τους Αγγέλους του Κυρίου, που ήλθαν για να συνοδεύσουν την ψυχή κατά την εκδημία του, αλλά εκείνος με παρρησία και άκρα ταπείνωση τους παρακάλεσε να του δώσουν λίγο χρόνο ζωής ακόμη, διότι -εμείς- δεν ήμαστε προετοιμασμένοι για το γεγονός αυτό. Πράγματι ο γέροντας συνήλθε ως εκ θαύματος και επέστρεψε στα καθήκοντά του. Εμείς τότε θαυμάσαμε την πρόνοια του Κυρίου περί ημών και παρηγορηθήκαμε με την τόση αγάπη και μέριμνα του Γέροντα». Και κατέληξε: «Εμείς, τα πνευματικά σου παιδιά, την ιερή αυτή στιγμή, κλίνουμε το γόνυ της ψυχής και του σώματος μπροστά στο σεμνό σκήνωμά σου, ζητώντας ταπεινά και ειλικρινά, εκ βάθους καρδίας συγχώρη ση για όσες φορές σε λυπήσαμε, σε στενοχωρήσαμε η σε πληγώσαμε. Θα μείνει ανεξάλειπτα χαραγμένο στη μνήμη μας το άγιο παράδειγμά σου, όταν ταπεινωνόσουν μπροστά στους υποτακτικούς σου και μας ζητούσες ταπεινά συγγνώμη για τα αμελητέα λάθη σου». Συλλυπητήρια μηνύματα απηύθυναν ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Κων/νος Τασούλας και ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Ελευθέριος Οικονόμου, οι οποίοι συνδεόταν μαζί του.
Σε πάνω από 1200 άτομα, που παραβρέθηκαν στην εξόδια ακολουθία, δόθηκε ως ενθύμιο δίπτυχο με τη φωτογραφία του γέροντα και ένα κομποσχοίνι.
0 Comments
Leave a Reply. |
ΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |