Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΚΥΡΟΥ ΠΑΥΛΟΥ, ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ27/1/2023 Συμπληρώθηκαν πριν λίγες ημέρες 30 χρόνια από την κοίμηση του Μητροπολίτη Αγιάς και Συκουρίου κυρού Παύλου (Καρβέλη) με καταγωγή από την Παραμυθιά Θεσπρωτίας... ...
Ο εκλιπών Ιεράρχης γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1922 στις Καμάρες Πατρών. Ο πατέρας του ονομαζόταν Ανδρέας και η μητέρα του Πηνελόπη. Από το ευλογημένο αυτό ζευγάρι προήλθαν επτά παιδιά. Ο τέταρτος ήταν ο Παύλος. Οι γονείς για να ευχαριστήσουν το Θεό και την Παναγία για τη γέννησή του, τον βάπτισαν στην Παναγία Τρυπητή του Αιγίου και πήρε το όνομα Γεώργιος. Από μικρός ήταν φρόνιμος, συνετός, ευλαβής, υπάκουος στους γονείς του, με εκκλησιαστική ζωή και ασκητικό φρόνημα. Σπουδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Το 1948 διορίζεται καθηγητής στο Γυμνασιακό παράρτημα της Αίγινας. Στην Αίγινα, η πρώτη του υποχρέωση ήταν να προσκυνήσει τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Νεκταρίου του θαυματουργού, έναν Άγιο που αγαπούσε τόσο πολύ, ίσως γιατί αργότερα θα γινόταν ομοιοπαθής! Αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία διορίστηκε καθηγητής στην γενέτειρά του. Το 1953 διορίζεται μόνιμος καθηγητής στο Γυμνάσιο της Κόνιτσας όπου εργάσθηκε με αυταπάρνηση και φόβο Θεού. Στην Κόνιτσα συνδέθηκε πνευματικά με τον αείμνηστο Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως κυρό Δημήτριο. Ο Δημήτριος εκτιμώντας τα ιεροκηρυκτικά του χαρίσματα όπου κι αν λειτουργούσε τον έπαιρνε μαζί για να κηρύττει. Αργότερα θα γίνει Ιεροκήρυκας στην Αιτωλοακαρνανία. Το 1955 την παραμονή των Θεοφανείων κείρεται μοναχός στην Ιερά Μονή Αγγελοκάστρου και από Γεώργιος λαμβάνει το όνομα Παύλος. Την ημέρα των Θεοφανείων λαμβάνει τον πρώτο βαθμό της Ιεροσύνης. Στις 8 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, στο Ναό των Ταξιαρχών Αιτωλικού χειροτονείται πρεσβύτερος και του απονέμεται το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Έδρα της ιεροκηρυκτικής του διακονίας ήταν η Ιερά Μητρόπολη Μεσολογγίου. Ἄν καί ὡς καθηγητής Θεολόγος πρόσφερε πολλά στή νεότητα καί τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, ἐκεῖνος λαχταροῦσε νά διακονήσει στό Ἅγιο Θυσιαστήριο. Ἤθελε νά γίνει «οἰκονόμος μυστηρίων Θεοῦ» (Α΄ Κορ. 4,1). Καί ὁ Ἅγιος Θεός ἔδειξε ὅτι θά πρέπει νά πάει στή Μητρόπολη Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας. Τό 1955 τήν παραμονή τῶν Θεοφανείων κείρεται μοναχός στήν Ἱερά Μονή Ἀγγελοκάστρου καί ἀπό Γεώργιος λαμβάνει τό ὄνομα Παῦλος. Τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων λαμβάνει τόν πρῶτο βαθμό τῆς Ἱερωσύνης. Στίς 8 Νοεμβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους, στόν Ἱερό Ναό Ταξιαρχῶν Αἰτωλικοῦ χειροτονεῖται πρεσβύτερος καί τοῦ ἀπονέμεται τό ὀφφίκιο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου. γίνεται πλέον «εὔχρηστος εἰς διακονίαν» (Β΄ Τιμ. 4,11). Ἕδρα τῆς ἱεροκηρυκτικῆς του διακονίας ἦταν ἡ ἱερά πόλη τοῦ Μεσολογγίου. Πολλοί Μεσολογγίτες καί Αἰτωλοακαρνάνες ἐνθυμοῦνται τήν προσήνεια πού τόν διέκρινε, τήν ταπείνωση καί τή λιπαρή γνώση τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυρός Ἱερόθεος παρακολουθοῦσε ἀνελλιπῶς τά ἐμπνευσμένα του κηρύγματα στόν ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Μεσολογγίου. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1968 ο Παύλος εκλέχθηκε Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών και Γηρομερίου. Ο Παύλος πίστευε ακράδαντα σε όσα αποκάλυψε ο Θεός δια του Ευαγγελίου, σε όσα παρέδωσαν οι Απόστολοι και όσα κήρυξαν οι Πατέρες και Διδάσκαλοι. Στο μικρό διάστημα της ποιμαντορίας του αγωνίσθηκε εναντίον του Οικουμενισμού. Εκεί όπου έλαμψε το Ορθόδοξο φρόνημά του ήταν στη διακοπή του μνημόσυνου του τότε Πατριάρχη Αθηναγόρα, μαζί με τους, επίσης διακόψαντες το μνημόσυνο, αειμνήστους και φλογερούς Μητροπολίτες Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο και Φλωρίνης Αυγουστίνο, διότι ο Πατριάρχης έκανε λίαν φιλοπαπικές και αντορθόδοξες δηλώσεις. Μάλιστα πρέπει να πούμε ότι ήταν ο πρώτος που έπαυσε το μνημόσυνο του φιλενωτικού Πατριάρχη Αθηναγόρα. Σθεναρούς αγώνες έκανε και κατά της Μασσωνίας. Δεν φοβήθηκε να ελέγξει τον δικτάτορα Ιωαννίδη όταν επισκέφθηκε την Παραμυθιά, γιατί εκείνον τον καιρό έβγαλαν το Σταυρό από την Ελληνική Σημαία και τοποθέτησαν αντ' αυτού τη σφαίρα. Έκπτωτος του Επισκοπικού θρόνου Το Νοέμβριο του 1973 το σκηνικό των εκκλησιαστικών πραγμάτων μεταβάλλεται. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος παραιτήθηκε και αποσύρεται στην Τήνο. Στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο Αθηνών ανεβαίνει ο από Ιωαννίνων Σεραφείμ Τίκας. Το 1974 με βάση τις συντακτικές πράξεις της διοικήσεως του δικτάτορα Ιωαννίδη και με απόφαση της τότε διοικήσεως της Εκκλησίας, εκδιώχθηκαν από το θρόνο τους 12 Ιεράρχες. Κηρύχθηκαν δηλαδή έκπτωτοι, χωρίς δίκη και απολογία, χωρίς αναγνώριση των στοιχειωδών τους δικαιωμάτων και με απαγόρευση προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Στις 5 Αυγούστου του ιδίου έτους απομακρύνεται από τη Μητρόπολή του βιαίως. Με άδεια του τότε Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρου Θεοκλήτου επιστρέφει στη Αιτωλοακαρνανία όπου εργάσθηκε 13 έτη ως ιεροκήρυκας. Τόπος παραμονής του ορίζεται η Ιερά Μονή Μυρτιάς όπου έζησε εκεί επί 18 έτη.. Οφείλουμε να καταθέσουμε την άρρηκτη πνευματική σχέση που είχε ο αείμνηστος Γέροντας με τον αείμνηστο Επίσκοπο Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρό Κοσμά, ο οποιος επισκεπτόταν πολλές φορές την Ιερά Μονή για να εξομολογηθεί και να λάβει ενίσχυση από τα φωτισμένα λόγια του πνευματικού του πατέρα. Κάποτε ερχόμενος ο π. Κοσμάς στη Μονή, ο Γέροντας του χάρισε μια Αρχιερατική στολή και του είπε: «Μια μέρα θα σε αξιώσει ο Θεός να γίνεις Επίσκοπος, αλλά εγώ τότε δεν θα ζω». Η ασθένεια Εκείνο τον καιρό είχε αρκετές ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα, αλλά δεν είχε δώσει μεγάλη σημασία. Όταν όμως άρχισε να δυσκολεύεται αρκετά, κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει τις απαιτούμενες εξετάσεις. Την 1η Ιουλίου 1991 μετά τη Θ. Λειτουργία που τέλεσε στον ιερό ναό των Αγίων Αναργύρων στο Αγρίνιο, πήγε στην Αθήνα στον «Ερυθρό Σταυρό». Διαγνώστηκαν κακοήθεις πολύποδες στο έντερό του. Ο Γέροντας ήταν πλέον καρκινοπαθής. Χειρουργήθηκε εσπευσμένα και είναι αλήθεια ότι βοηθήθηκε αρκετά. Δικαίωση Με δικές του ενέργειες άνοιξε ο δρόμος για το Συμβούλιο της Επικρατείας για να έλθει η δικαίωση των 12 εκπτώτων Ιεραρχών. Μετά τις αθωωτικές δικαστικές αποφάσεις, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος όρισε μικτή Επιτροπή εκ Συνοδικών και δικαιωθέντων, με αποτέλεσμα, στις 10 Σεπτεμβρίου 1991, ο αείμνηστος Μητροπολίτης Παύλος να τοποθετηθεί από την Ιεραρχία Μητροπολίτης της προσωποπαγούς Μητροπόλεως Αγιάς και Συκουρίου. Η περιφέρεια της Αγιάς παραχωρήθηκε από τον αείμνηστο και μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρό Χριστόδουλο. Ο Γέροντας δέχθηκε την πρόταση αυτή, διότι νόμιζε ότι θα λυνόταν το εκκλησιαστικό πρόβλημα, καθότι ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ εγγυήθηκε πώς, μαζί με αυτόν και τους άλλους δύο Ιεράρχες που τοποθετήθηκαν σε Μητροπόλεις, θα ακολουθούσε η αποκατάσταση και των υπολοίπων έκπτωτων Ιεραρχών. Η πράξη του, συνεπώς, ήταν ταπεινωτική και θυσιαστική. Η ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη έγινε στις 2 Νοεμβρίου 1991 με τη συμμετοχή 9 Ιεραρχών, των τοπικών αρχών, του κλήρου και του λαού της Μητροπόλεως. Ο σεβαστός Ιεράρχης είχε τα πνευματικά προσόντα και την εμπειρία να οργανώσει το ποιμαντικό έργο της Μητροπόλεως. Παρά τον σκόλοπα της ασθενείας του έκανε κηρύγματα, συγκάλεσε ιερατικές συνάξεις, προέβη σε χειροτονίες, επισκεπτόταν εμπερίστατες οικογένειες και ευκαίρως ακαίρως (Β΄ Τιμ. 4,2) νουθετούσε το λαό του Θεού. «Ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν» Τα προβλήματα που αντιμετώπισε στη νέα Μητρόπολη μαζί με το σαράκι της ασθενείας επιδείνωσαν την υγεία του. Η Μεγάλη Εβδομάδα του 1992 ήταν και μια προσωπική μεγάλη εβδομάδα για το Γέροντα Ιεράρχη. Το βράδυ της Αναστάσεως λειτούργησε με πολύ κόπο και πόνο. Την άλλη μέρα το πρωί έφυγε για την Αθήνα όπου εισήλθε εσπευσμένα στον «Ερυθρό Σταυρό». Στην Αθήνα ο θεράπων ιατρός του πρότεινε να γίνει και δεύτερη εγχείρηση άμεσα, γιατί ο καρκίνος είχε κάνει πολλές μεταστάσεις. Ο αδελφός του όμως Νικόλαος Καρβέλης, ερχόμενος από την Αμερική αποφάσισε να πάνε στο Λονδίνο. Η νοσηλεία του στο Λονδίνο διήρκεσε τέσσερις μήνες και οι εκεί συνθήκες ήταν αρκετά δύσκολες. Η δεύτερη εγχείρηση έγινε γιατί υπέφερε πολύ, αλλά ο Γέροντας δεν έδινε τόση σημασία στον πόνο. Είχε πάντα κατά νου το Σταυρό του Κυρίου. Όταν τον ρωτούσανε εάν πονάει, εκείνος έλεγε: «Γιατί ο απλός κόσμος πονάει; τι είμαι εγώ;» Επίσκεψη στον Άγιο Σωφρόνιο στο Έσσεξ Σε μια έξοδο από το Νοσοκομείο, ζήτησε να επισκεφθεί το φωτισμένο τότε Γέροντα Σωφρόνιο στο Έσσεξ. Όταν έφθασε στη Μονή, ζήτησε να εξομολογηθεί στον Ἅγιο Σωφρόνιο. Μετά την εξομολόγησή του ήταν δακρυσμένος και ομολόγησε ότι ο π. Σωφρόνιος ήταν άγιος άνθρωπος. Οι τελευταίες του μέρες Μετά την τετράμηνη παραμονή στο Λονδίνο, επέστρεψε στην Αθήνα και φιλοξενήθηκε στο Ίδρυμα «Οίκος Ειρήνης» που ανήκει στην Αδελφότητα Θεολόγων «ὁ Σωτήρ». Όσο παρατεινόταν η οδύνη της δοκιμασίας του, τόσο εκδηλωνόταν ο ακέραιος χαρακτήρας του. Όσο η ασθένεια τον ταλαιπωρούσε, τόσο το φρόνημά του ενδυναμωνόταν. Αν σε όλη του την πορεία είχε αγιότητα βίου, οι τελευταίες του ημέρες ήταν οσιακές. Αδιαλείπτως προσευχόταν. Έψαλλε συχνά το τροπάριο «τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ…». Πολλές φορές εξομολογούνταν με ιερό πόθο και βαθιά κατάνυξη και κοινωνούσε των Αχράντων Μυστηρίων. Με πόση λαχτάρα, έψαλλε το τροπάριο «τοῦ δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ, σήμερον Υἱέ Θεοῦ κοινωνῶν με παράλαβε!». Συχνά, κοίταζε τον ουρανό και όταν τον ρωτούσαν τί βλέπει έλεγε: «Βλέπω ουράνια πράγματα, αλλά δεν μπορώ να πω!». Όσους βρίσκονταν κοντά του, τους προέτρεπε: «Ψάλλατε, γιατί εκεί επάνω στα ουράνια γίνεται μεγάλη ψαλμωδία!». Με τελωνική διάθεση έλεγε τον 50ο ψαλμό και επέμενε στα λόγια «ἐλέησόν με ὁ Θεός». Λίγες μέρες πριν την εκδημία του τελέσθηκε το Ιερό Ευχέλαιο, από τον Μητροπολίτη Ύδρας κυρό Ιερόθεο, μέσα σε ένα κλίμα κατανυκτικό και συγκινητικό. Από κείνη την ημέρα άρχισε να συνειδητοποιεί ότι θα φύγει από τον κόσμο. Δύο μέρες πριν την τελευτή του, είπε: «Βρίσκομαι στις τελευταίες μέρες της ζωής μου». Την 29η Ιανουαρίου και ώρα 1:45 πρωϊνή σε ηλικία 71 ετών, αφού ευχαρίστησε όλους εκείνους που τον υπηρέτησαν και του συμπαραστάθηκαν, έκλεισε τα μάτια του εδώ στη γη, για να τα ανοίξει να δει «πρόσωπον πρός πρόσωπον» (Α΄ Κορ. 13,12) τον αγαπημένο του Νυμφίο Χριστό. Είθε όλοι μας να γίνουμε μιμητές του Αγίου Ιεράρχου για να κρατήσουμε ακέραιη και αλώβητη την Ορθόδοξη πίστη και το βίωμα και να δώσουμε «καλήν ἀπολογίαν ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Κυρίου» (Εὐχή Θ. Λειτουργίας). (Από το άρθρο του Αρχιμανδρίτη Παύλου Ντανά, ιεροκήρυκα Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας "Μητροπολίτης Ἁγιᾶς καί Συκουρίου, ὁ ἀπό Παραμυθίας κυρός Παῦλος Καρβέλης. 30 χρόνια ἀπό τήν ἐκδημία του")
0 Comments
Leave a Reply. |
ΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |