Ο αείμνηστος Ιωάννης Τσαμάκος υπήρξε ο παλαιότερος Έλληνας ορειβάτης καθώς δαπάνησε 34.800 ώρες από τη ζωή του στην ορειβασία και μάλιστα σε μια εποχή που δεν υπήρχε ο απαραίτητος εξοπλισμός... ... "Ta Nea tis Mikrospilias 24" σας παρουσιάζουμε αποκλειστικά, ένα αφιέρωμα ντοκουμέντο καθώς και μια συνέντευξη του ιδίου στην εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ", η οποία δημοσιεύτηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1963, την οποία και σας παρουσιάζουμε! Ιωάννης Τσαμάκος: Ο "αετός των Τζουμέρκων" Θεσσαλονίκη 22-9-1963 Της κας Μπίκας Πετρογιαννη-Μαρκατα "Αν και είμαι άνθρωπος που δεν εντυπωσιάζομαι θα θυμάμαι παντοτε στη ζωή μου τα λόγια, με τα οποία απορρίψατε την πρότασίν μου να χρησιμοποιήσετε για την ανάβαση στον Άγιο Αντώνιο, τα φορτηγά μας ζώα. Ο Γερο-Τσαμάκος δεν θα προδώσει την ορειβασία. Θα πάγω με τα πόδια όπως έκανα 80 και πάνω χρόνια... Και δεν ήταν μόνο λόγια. Την άλλη μέρα κάνατε το δρόμο ΚΕΧ-Άγιος Αντώνιος με τα πόδια. Και την επόμενη Άγιος Αντώνιο- Σχολείον πάλιν με τα πόδια. Εάν δεν ήμουν αυτόπτης μάρτυς δεν θα το πίστευα". Έτσι εκφράζεται ο υφηγητής του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης κ. Γεώργιος Λιβαδάς για τον "Αετό" των ελληνικών βουνών κ. Ιωάννη Τσαμάκο. Κανείς πράγματι δεν θα μπορούσε να πιστέψει οτι ο 90 χρονών θρυλικός ορειβάτης σκαρφαλώνει ακόμα στις πιο ψηλές κορυφές, περιφρονώντας το φορτίο του χρόνου, που φέρνει εις τους ώμους του. "Μήπως νοιωθω οτι είμαι φορτωμένος 90 χρόνια;" μου λέει και γελάει. Λεβεντόκορμος με φυσιογνωμία όλο ευγένεια και καλοσύνη, γεμάτος ζωντάνια, ο μεγάλος και πιστός "εραστής" της ορεινής ελληνικής ομορφιάς, μοιάζει με κυπαρίσσι που φυτρώνει από ράχη σε ράχη, από κορυφή σε κορυφή, από βουνό σε βουνό. Και είναι τόσο εκπληκτικός, όσο παράξενο και εκπληκτικό θα ήταν να φύτρωνε ανάμεσα εις τα υπερήφανα έλατα του υψομετρου άνω των 1.000 μέτρων, ένα κυπαρίσσι... Μου αφηγείται τις αναρριχήσεις του και ομολογώ οτι αισθάνομαι ίλιγγο! Προσπαθώ με ένα πρόχειρο υπολογισμό να συλλάβω αυτό τε πελώριο, το γιγάντιο πάθος του να φεύγει διαρκώς προς τα "ύψη"... Ο κ. Ιωάννης Τσαμάκος - οπως λογαριάσαμε και οι δυο μας - αφιέρωσε από τα 90 χρόνια του, τα 82 εις το μοναδικό τούτο πάθος του. Και να δαπάνησε για τις ορειβασίες του συνολικά και μέχρι στιγμής, φυσικά 38.400 ώρες! (Αρχισε την ορειβασία από 8 χρονών με μέσο όρο ορειβασίας, εβδομαδιαίως 10 ώρες). Το 1952 και σε διάρκεια 3 μηνών, ήτοι Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο, ο κ. Ιωάννης Τσαμάκος εξετέλεσε ορειβασίες συνολικού ύψους 16.330 μέτρων! Με άλλα λόγια ανέβηκε 2 φορές τα Ιμαλάια! Το 1961 και σε διάστημα 11 ημερών οι ορειβασίες του έφθασαν το ύψος -συνολικώς- των 13.470 μέτρων. Ήτοι περίπου 3 φορές τις Άλπεις! Εδήλωσα ειλικρινά αδυναμία να παρακολουθήσω τον ΑΕΤΟ συνομιλητή μου εις τα ύψη του. -Έστω και με το χαρτί, το μολύβι και την αριθμητική, πρόσθεσα.
-Ωραία! Ας σας ξεκουράσω με λίγη ιστορία... την ιστορία μου! απάντησε. Είναι μια ιστορία που "πυρπολείται" από τον πυρετό της αγάπης του για το ΒΟΥΝΟ.Πλούσια, ρωμαλέα ιστορία. Με ένα απίθανο στοιχείο: την μονιμη λατρεία και το συγκεκριμένο ασύγιστο πάθος. Ο κ. Χαράλαμπος Σαχσαμάνογλου, φοιτητής του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αφήνει να διαφανεί από την εντύπωσή του η μυστηριώδης δύναμη που αντλεί από τη λατρεία του για το βουνό ο κ. Ιωάννης Τσαμάκος. Κια γράφει εις τις 14.8.1963: "Προ 2 ημερών επισκέφθει τις εγκαταστάσεις ΕΚΟ (Επιστημονικό Κέντρο Ολύμπου υψόμετρο 2.867 μέτρα) ο ξακουστός 90αρης ασπρομάλλης Γερο-Τσαμάκος. Η έκπληξη την οποία εδοκιμάσαμε όλοι μας ήτο τόσο μεγάλη, ώστε δε πιστεύαμε στα μάτια μας ότι ήτο δυνατόν ο γέρος αυτός στα 90 του χρόνια να ευρίσκεται εις την τρίτην κορυφή του Ολύμπου. Όλοι μας θαυμάσαμε το νεανικό σφρίγος του ασπρομάλλη Γερο-Τσαμάκου..." Θαυμασμό και αγάπη. Αυτά εμπνέει ο ΑΕΤΟΣ των ελληνικών όρεων. Με την γοητευτική του απλότητα και ταπεινοφροσύνη. Δεν βρίσκω αδικαιολόγητα και τα δυο. Μήπως δεν ανέβηκε πιο ψηλά από μας, μήπως δεν πλησίασε πιότερο απ' όλους μας τον Θεό; -Γεννήθηκα, αφηγείται ο κ. Τσαμάκος, το 1874 εις το χωριο Καταρράκτης των Τζουμέρκων. Εις το συνοικισμο Αλώνι Χιόνι. Εις ύψος 1250 μέτρων. Το υψόμετρο του συνοικισμού είναι αυτό. Το χωριό είναι εις τα 800 μέτρα. Από παιδάκι η μητέρα μου με σκαρφάλωσε εις τα 2.000 μέτρα που ήταν οι στάνες των προβάτων μας. Είμαι ένα τσοπανόπουλο. Σε ηλικία 8 ετών είδα την ανατολή του ηλίου από ύψος 2.393 μέτρων.Από την κορυφή Καταφίδι. Με ανέβασε ο μπαρμπα Μήτρος Μπασαδήμας ο οποίος εκεί μου έκανε και το πρώτο μάθημα Γεωγραφίας. Μου έδειξε τη θάλασσα, τους κάμπους. Μόλις τότε είχαν απελευθερωθεί τα Τζουμέρκα και η Θεσσαλία. Γι αυτό και μου είπε ο μπαρμπα Μήτρος: " Άντε να μεγαλώσεις για να πας να πολεμήσεις και συ. Να ελευθερώσουμε τα Γιάννενα. Εκείνες τις ημέρες, 1881, είχε επισκεφθεί τα Τζουμέρκα ο βασιλεύς Γεώργιος ο Α'. Είχε μείνει εις το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης. Υπάρχει μια μεγάλη πέτρα εις το μοναστήρι, όπου είναι χαραγμενο το όνομα του Βασιλέως... - Ήταν αφορμή η ανατολή εκείνου του ηλίου για να γεννηθεί μέσα σας η αγάπη για την βουνίσια ομορφιά; -Ναι εκείνη η ανατολή του ηλίου ήταν τόσο συγκλονιστική για τα 8 μου χρόνια, ώστε με έκανε να υποσχεθώ στον εαυτό μου, όταν μαγαλώσω να γυρίσω και άλλα βουνά για να δω αν ο ήλιος ανατέλει το ίδιο... Ίσως αυτή η υπόσχεση να ήταν η αιτία να γνωρίσω όλα τα βουνά της Ελλάδας. Για να διαπιστώσω αν και τα άλλα είναι έτσι "σκληρά" όπως τα Τζουμέρκα. Ο κ. Όθως Καγιαφας από την Κυπαρισσία ορειβάτης και ο ίδιος είχε μια πολύ συγκινητική ιδέα για να τιμήσει τον ΑΕΤΟ των ελληνικών ορεων. Εβάφτισε την κορυφή του όρους Ψυχρού "Κορυφή Ιωάννου Τσαμάκου". -Και η θάλασσα με γοήτευσε, συνεχίζει ο κ. Τσαμακος. Γι αυτό έγινα και κολυμβητής και μάλιστα χειμερινός. Έφευγα από την Κηφισιά και πήγαινα Γενάρη μήνα στη Γλυφάδα για να κολυμπήσω. Θα σας πω ένα χαρακτηριστικό περιστατικό. Τον Δεκέμβριο του 1923 (με το παλαιό ημερολόγιο) επρόκειτο να παντρευτώ. Η ημέρα ωρίσθηκε. Και η ώρα. Στις 6 το απόγευμα θα γινόταν ο γάμος. Εγώ όμως δεν εννοούσα να χάσω το μπάνιο μου. Ξεκίνησα για τις Τζιτζιφιές. Μέχρι τις 2:30 το μεσημέρι κολυμπούσα ξένοιαστα, χωρίς να σκέφτομαι ότι σε 3 ώρες θα ήμουν γαμπρός. Ο Άγγελος Φέτσης καθηγητής γυμναστικής και δημιουργός του Προσκοπισμού στην Ελλάδα μαζί με τον Λευκαδίτη και τον πρεσβευτή Πολυχρονιάδη, ήρθαν επίσης να κολυμπήσουν. Παραξενεύτηκαν εντούτοις όταν με είδαν να ετοιμάζομαι να φύγω. "Γιατί; Κάθησε λοιπόν να μας συντροφεύσεις", μου είπαν. Προφασίστηκα ότι είχα δουλειά. Επέμεναν και τότε τους ομολόγησα οτι δεν μπορύσα να μείνω για τον απλούστατο λόγο της παντρειάς. Ο Φέτσης στρεφόμενος προς το φίλο μου ψιθύρησε: "Δεν είναι καλά ο Τσαμάκος! Τραλάθηκε" Μόλις μετά από μία βδομάδα πέρασαν να με πάρουν από το Μον Ρεπο, το ξενοδοχείο που είχα τότε, πίστεψαν ότι πραγματικά είχα παντρευτεί. -Πήγατε μαζί τους εκδρομή; -Όχι για μοναδική φορά. Ήμουν βλέπετε νιόπαντρος. Σταμάτησα το κολύμπι στα 80 μου. Είχα πάρει και δίπλωμα κολυμβήσεως μαζί με τα άλλα ορειβασίας και πεζοπορίας. -Πάντοτε η ορειβασία σας αποσχολουσε πιο πολύ; -Ναι παιδί μου. Τόσο πολύ αγάπησα τα βουνά, ώστε όταν μου δόθηκε ευκαιρία να πάω στην Ευρώπη για ορειβασία, αρνήθηκα. Αρνήθηκα για να έχω ανόθευτη την ομορφιά των ελληνικών βουνών στα μάτια και την ψυχή μου. Δεν ήθελα εντυπώσεις από ξένα βουνά. ...15 χρόνια έρχονταν μαζί του ένας Ελβετός, ο Ριχάρδος Λέσσελ μέλος του Ορειβατικού Συνδέσμου Αθηνών. Πριν λίγο καιρό ΄"ΑΕΤΟΣ των Τζουμέρκων" είχε ένα "ταίρι". Ένα διεθνούς φήμης ορειβάτη τον αείμνηστο Γιάννη Διακίδη. Είχε συμπληρώσει τα 90 χρόνια και όμως ο Διακίδης σκαρφάλωνε όπως ένα μικρό παιδί εις τα βουνά. Τον είχαν βαφτίσει "Γερο-Όλυμπο"... Εις τα Τζουμέρκα δεν υπήρχαν εις τα χρόνια της παιδικής ηλικίας του κ. Τσαμάκου, σχολεία. Και διψασμένος για μάθηση ο Γιαννάκης πήγαινε πεζός εις την Κατούνα Αιτολωακαρνανίας για να μάθει γράμματα. -Μου δόθηκε η ευκαιρία, λέει, στην Κατούνα να ανέβω στον Μπούμιστο και Περγαντή... -Κι αργότερα; - Το 1897 ετυχε να μαι στην Κέρκυρα. Ανέβηκα στον Παντοκράτορα. Δεν είναι ψηλό βουνό αλλά αξίζει. Βλέπει κανείς από την κορυφή την Ιταλία, την Αλβανία, τις απέραντες θάλασσες. Το 1898 ήμουν στην Πάτρα. Ανέβηκα τον Βοϊδα, νυν Παναχαϊκό. Το 1899 ο αείμνηστος συμπατριώτης μου Ηπειρώτης Δούμας, Διευθυντής των Σιδηροδρόμων Πελοποννήσου τότε με εφοδίασε με ένα διαρκές εισιτήριο κι έτσι μπόρεσα να επισκεφτώ 3-4 βουνά. Κι έπειτα ένα ατέλειωτο σκαρφάλωμα. Το 1899 ανέβηκε την Πάρνηθα. Ενα βουνό που απέφευγαν οι περισσότεροι γιατί υποπτεύονταν οτι μπορεί να υπήρχαν εκεί κακοποιοί. Αλλά ο Τσαμάκος είναι θαρραλέος. 1900 Πήλιο. 1901 ξεκινά από τα Τρίκαλα, Πόρτα, Βυτσίστα (Μεσοχώρα). Ανεβαίνει επ ευκαιρία εις τα Μετέωρα. Αλλά με το περίφημο καλάθι. Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά το σκαρφάλωμα. -Υπήρχαν άλλοι εκείνη την εποχή που έκαναν εκδρομές; -Ελάχιστοι... Γι αυτό σκαρφάλωνα μόνος μου. Από το 1915 άρχισε μια κάποια εκδρομική κίνηση. Και πάλι εγώ πήγαινα μόνος. Το 1918 ήμουν εις την Τρίπολη. Σκαρφάλωσα στην Αλοννίσταινα, Βυτίνα, Μέναλο. Γυρίζοντας στην Αθήνα διάβασα οτι στην μάχη του Σκρα στις 18 Μαιου 1918, ο αδερφός μου Κων/νος Τσαμάκος τραυματίστηκε. Ήταν λοχαγός. Φεύγω στην Θεσσαλονίκη για να τον δω. Επιστρέφοντας ... Επιστρέφοντας ο Ιωάννης Τσαπάκος αντίκρυσε τον Παρνασσό χιονισμένο. Του θύμισε τα αγαπημένα του Τζουμέρκα... Κια μια βδομάδα αργότερα σκαρφαλώνει εις τον Παρνασσό από την Άνω Αγόριανη. Εις την Άνω Αγόριανη μένει επτά ημέρες. Γνωρίζεται με τους κατοίκους και του Ιούλιο πηγαίνει να καθήσει ένα μήνα. Η Άνω Αγόριανη γίνεται το ορμητήριο του. Καποτε κατά το χρονικό διάστημα της εκεί παραμονής του έκανε μια ορειβασία. Κατεβαίνοντας από τον Λιάκουρα εις τη θέση "Πέτρα" έπεσε πάνω σε 4 ληστές υπό την αρχηγία του Μπαλιούρου. Τους είπε οτι είναι ορειβάτης. Οτι κατάγεται από τα Τζουμέρκα. Ανέφερε λεπτομέρειες. Τον πίστεψαν. -Με κράτησαν κοντά τους σαν φίλο. Έπειτα μου έδωσαν τρόφιμα. Και προσέθεσαν. "Πήγαινε στην ευχή του Θεού. Είσαι ελεύθερος". Κανείς ποτέ δεν του έκανε κακό. Κανένα ποτέ σοβαρό ατύχημα δεν του συνέβη. Το 1920 αρχίζουν να ιδρύωνται εις την Αθήνα και διάφορα εκδρομικά σωματεία. Ο ΑΕΤΟΣ των Τζουμέρκων είναι πάντα ιδρυτικό μέλος. Το 1926 παρουσιάστηκαν οι λεγόμενοι "ΚΟΥΚΟΙ". Ήταν οι μέλλοντες ιδρυτες τους Ορειβατικού Συνδέσμου που ιδρύθηκε το 1928... Σε όλα τα επόμενα χρόνια εξακολουθεί να σκαρφαλώνει. Τίποτα δεν τον σταματεί. Ούτε ο πόλεμος. 16 Νοεμβρίου 1969. Ο αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου Η. Νικολόπουλος και ο γ.γ. Π. Παπαμιχαήλ απευθύνουν εις Ιωάννη Τσαμάκο έγγραφο και μεταξύ άλλων γράφουν: "Με ιδιαιτέρα χαρά επληροφορήθη την πρόσφατον αναβασίν σας εις Γράμμον και τιν επικείμενη αναχωρισήν σας δια ανάβασιν εις το Βίντσι.Συγχαίροντες δια την πρωτοβουλίαν σας αυτή, σας παρακαλούμε όπως με την ευκαιρία αυτή φέρετε τους χαιρετισμούς εις τους ηρωικούς υπερασπιστάς της ακεραιότητας και ελευθερίας της πατρίδος..." Ο κ. Ταβουλάρης ήταν το 1949 εις την περιοχή εκείνη. Και ο συναδελφός του αντισυνταγματάρχης κ. Α. Γρανάς πληροφορεί με έγγραφό του του Ορειβατικό Σύνδεσμο: "Ο λεβεντόκορμος 75αρης ασπρομάλλης Γερο-Τσαμάκος, παρά την επικρατούσα χιονοθύελλα, ανήλθε πεζή επί της υψηλότερης κορυφής των ακριτικών θέσεων του τάγματός μας (ύψος 1800 μέτρα) και έφερε τον θερμό χαιρετισμό και την έκφραση αγάπης των μελών του υμετέρου Συνδέσμου. Οι στρατιώται μας με συγκίνηση άκουσαν το γέροντα να του ομιλεί δια το έργο το οποίο έκαμαν... Το αρρενωπόν παράστημά του, η κατάλευκη κόμη του, η σωματική και ψυχική ρώμη του, η πνευματική του διαύγεια και η απλότης και ο άδολος πατριωτισμός του προκάλεσαν το σεβασμό και το θαυμασμό όλων μας... Οι στρατιώται μας τον είδαν σαν πατέρα και τον προέπεμψαν σαν πατέρα ενώνοντας μαζί του ζητωκραγάς υπέρ του Βασιλέα μας και του Στρατού μας..." Με συγκίνηση θυμάται ο κ. Τσαμάκος εκείνη την εποχή του 1949. Τότε οι ενθουσιασμένοι αξιωματικοί και τα στρατιωτάκια του εύχονταν: "Να ζήσεις σαν το έλατο!" Τα Τζουμέρκα είναι η πρώτη αγάπη του. Η τόσο δεμένη με τα παιδικά του χρόνια. Έχει κατορθώσει να δημιουργήσει στα χωριά των Τζουμερκων βιβλιοθήκες. Μια εις τον Καταρράκτη και εις μνήμη των γονέων του. Μια εις το Δίστρατο. Εις μνήμη του αδερφού του, στρατηγού, Κ. Τσαμάκου. Μια εις το Γραικικό, εις μνήμη του νονού του. Και μια εις τα Άγναντα οπου υπάρχει και Γυμνάσιο. Αυτή η βιβλιοθήκη είναι εις μνήμη Κ. Κοττίκα, απελευθερωτού των Τζουμέρκων (1880). -Έχουν χιλιάδες βιβλία, λέει με υπερηφάνεια ο κ. Τσαμάκος. Ας είναι καλά όσοι με βοηθούν στο σκοπό μου αυτό. Ο κ. Κουρνουτος και ο κ. Σπανός του Υπουργείου Παιδείας... Δεν ξεχνώ πόσο διψούσα μικρός για μάθηση και πόσο πονούσα καθώς δεν είχαμε στα Τζουμέρκα τα μέσα να ξεδιψάσω... Δεν πρέπει να συμβεί το ίδιο και στη σημερινή νεολαία των βουνών μας. Φροντίζω και είμαι ευτυχισμένος όταν κάτι καταφέρνω... Οι διδάσκαλοι των ορεινών χωριών των βουνών όλης της Ελλάδας τον γνωρίζουν. Και σ αυτόν απευθύνονται για κάθε δυσκολία γύρω από τη λειτουργεία των σχολείων μας. Και ο Γερο-Τσαμάκος αθόρυβα, με τους φίλους, τους γνωστούς του αλλά και με ξένους ακόμα επιτυχάνει να βοηθήσει, όσο μπορεί, τα νιάτα των ορέων. Ακόμα και εις τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως έχει απευθυνθεί για να τον ενισχύσει εις τον πλουτισμό των βιβλιοθηκών που ίδρυσε εις τα Τζουμέρκα. -Ειχα την τύχη, μου εξηγεί, να συναντήσω την Παναγιότητα του εις τη Στέγη Κοριτσιού εις την Πρίγκηπο και να ασπασθώ την δεξιά του... -Ταξιδέψατε εκεί; πότε; -Το 1953. Ήμουν 80 χρονών. Και με σύσταση του τότε Έλληνος γενικού προξένου κ. Γεωργιάδη προς τον Βαλή Προύσσης ανέβηκα εις τον Βυθινιακό Όλυμπο... Οι Τούρκοι τον περιποιήθηκαν. Και έγινε θρύλος εις την Προύσσα ο ΑΕΤΟΣ των Τζουμέρκων για την ακμαιότητά του και την ορειβατική του δυνότητα... Αυτός είναι ο Ιωάννης Τσαμάκος, ο άνθρωπος ο οποίος διακρίνει τον ΑΙΩΝΑ από αποστάσεως μόλις 10 ετών. Του ευχόμαστε να τον ξεπεράσει... Για να τον καμαρώνουν τα ελληνικά βουνά. Για να τον έχουν σκιά προστασίας τα νιάτα των ορεινών χωριών. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως πρώτος ανεγνώρισε και εξήρε τη δράση του ΑΕΤΟΥ των Τζουμέρκων, για την πνευματική ανάπτυξη των χωριών της Ηπείρου σε επιστολή του. Η Κοινότης Γραικικού τον ευγνωμονεί για την κοινοτική βιβλιοθήκη που χάρισε εις το χωριό. Και του ζητά μια φωτογραφία του, να την αναρτήσει, τιμώντας τον. Αλλά ο μετριόφρων ΑΕΤΟΣ που αγάπησε και τα πνευματικά ύψη, δεν στέλνει τη φωτογραφία του. Ο γιος του Καταρράκτη, της καρδιάς των Τζουμέρκων, ο Ιωάννης Τσαμάκος δεν πασχίζει για τιμές... Ο Πατριωτικός Σύλλογος "Τα Τζουμέρκα" που εδρεύει εις την Αθήνα και αριθμεί εκατοντάδες μελών, έχει τον Ιωάννη Τσαμάκο επίτιμο Πρόεδρό του. Και με αποφαση του έστειλε τον Γιο του Καταρράκτη των Τζουμέρκων να τον εκπροσωπήσει εις τον εορτασμό της Χιλιετηρίδος του Αγίου Όρους... Τον αγνό, τον φανατικο λάτρη της βουνίσιας ομορφιάς. Τον άνθρωπο που έχει κλεισμένη εις την ψυχή του όλη την παρθενικότητα των κορυφών, που πάτησε κατά τη διαρκή πορεία του προς τα πραγματικά και συμβολικά ύψη!
0 Comments
Leave a Reply. |
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |