Φραγκοκάστελο και Δροσουλίτες 16:55

Εδώ και αρκετά χρόνια, από το 1828 κάθε χρόνο τον Ιούνιο, παρατηρείται ένα περίεργο φαινόμενο ανατολικά της Χώρας των Σφακίων. Συγκεκριμένα στη μικρή παραλία του χωριού ο κόσμος μένει άναυδος και δείχνει να μη πιστεύει στα μάτια του... 

---

...Μία αρκετά μεγάλη σειρά από ανθρώπινες σκιές εμφανίζονται πριν την ανατολή του ήλιου και συγκεκριμένα όταν δεν πνέει καθόλου βόρειος άνεμος. Οι σκιές ξεκινούν από το ερειπωμένο μοναστήρι του Αγίου Χαράλαμπου και κατευθύνονται προς την παραλιακή περιοχή του Φραγκοκάστελου. Mοιάζουν έντονα με πολεμιστές ντυμένους στα μαύρα αρματωμένους με οπλισμό, παρόμοιο με εκείνο της επανάστασης ενάντια στους Τούρκους. Οι ντόπιοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για το στρατό του Χατζημιχάλη Νταλιάνη που στοίχειωσε μετά τη μάχη στο Φραγκοκάστελο. Οι ανύποπτοι τουρίστες που αποφάσισαν να περάσουν μια βραδιά στην παραλία και να απολαύσουν τον καλοκαιρινό φλοίσβο, τα έχασαν στο ξαφνικό αντίκρισμα της στρατιάς των φαντασμάτων των στρατιωτών. Οι Δροσουλίτες όπως τους λένε, διασχίζουν την περιοχή και αφήνουν άλαλους όσους τους αντικρίσουν. Η ονομασία τους προκύπτει από την πρωινή δροσιά κατά την οποία συνήθως φαίνονται. 

Πολλές αναφορές ντόπιων κατοίκων, έχουν κατά καιρούς προσδώσει διαφορετικές ερμηνείες στο φαινόμενο. Λέγεται ότι το 1890 τμήμα Τουρκικού στρατού που είχε στρατοπεδεύσει στην περιοχή αποχώρησε άρον άρον μόλις αντίκρισαν το παράξενο θέαμα. Στην περίοδο της κατοχής όταν οι Γερμανοί πάτησαν το πόδι τους στη μεγαλόνησο και συγκεκριμένα στην περιοχή του Φραγκοκάστελου, πέρασαν τους Δροσουλίτες για αντάρτικο απόσπασμα και άρχισαν να πυροβολούν εναντίον τους. 

Η εμφάνιση του στρατού φάντασμα, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζουν ορισμένοι, μπορεί να γίνει ορατή ανάλογα με τη θέση που κατέχει ο παρατηρητής. Στη μέση περίπου της απόστασης οροσειράς-Φραγκοκάστελου και ενώ βρίσκεται κάποιος στους πρόποδες της οροσειράς, κοιτάζοντας προς τη θάλασσα, μπορεί να διακρίνει την περίεργη ομίχλη από γωνία περίπου 40 μοιρών. Μία εξήγηση έχει σχέση και με τη θέση του ήλιου που τις πρώτες δέκα ημέρες του Ιουνίου, βρίσκεται ελάχιστα πιο χαμηλά για δέκα περίπου λεπτά. Κατά τη διάρκεια του δεκάλεπτου εξ αιτίας και της ιδιομορφίας του εδάφους και των πολλών λόφων που σχηματίζουν οροσειρά, διακρίνεται μία κίνηση αντίθετης κατεύθυνσης των σκιών προς την ομίχλη της πρωϊνής δροσούλας. Το συγκεκριμένο φαινόμενο μπορεί να συμβεί και αλλού εφόσον επικρατούν παρόμοιες συνθήκες. Έχουν ήδη αναφερθεί μαρτυρίες και για άλλες περιοχές της Κρήτης όπως στη Μεσαρά Ηρακλείου στο νομό Ρεθύμνου στην Ιεράπετρα και στο Μακρύγιαλο.

Δεν λείπουν όμως και οι απόψεις όσων υποστηρίζουν ότι το φαινόμενο παρουσιάζεται όταν φυσάει ελαφρύ νοτιαδάκι και όχι όταν επικρατεί άπνοια. και υψηλή υγρασία. Συνήθως τους δύο τελευταίους μήνες της Άνοιξης και όχι τον Ιούνιο. Βασικοί παρατηρητές του, είναι οι τσοπάνηδες και οι ψαράδες της περιοχής που ξυπνούν πριν τα χαράματα και όχι τόσο οι ξένοι. Αυτό προσδίδει το χαρακτηρισμό του μύθου και όχι της πραγματικότητας. Το σίγουρο είναι ότι στην περιοχή αυτή της νότιας Κρήτης μεταξύ Γαύδου και ακρωτηρίου Λίθινου, παρατηρούνται συχνά προς το τέλος της Άνοιξης μεταφορές αραιής ομίχλης που σε συνδυασμό με το ελαφρύ νότιο άνεμο και τον ελάχιστο κυματισμό μπορεί να δημιουργήσουν αυτή την εικόνα. 

Το 1928 ο δισέγγονος του Χατζημιχάλη, Χρήστος αναφέρθηκε στην Εταιρεία ψυχικών ερευνών η οποία προσδιόρισε το φαινόμενο σαν μεταφυσικό. Διάφοροι επιστήμονες και ερευνητές το συσχέτισαν με 'ανώτερο αντικατοπτρισμό' κάνοντας την υπόθεση ότι οι σκιές ανήκουν σε στρατιώτες που έκαναν γυμνάσια στις ακτές της Λιβύης. Αυτές οι απόψεις όμως φαίνεται ότι δεν ευσταθούν, αφενός γιατί είναι αρκετά μεγάλη η απόσταση μεταξύ Λιβύης και Σφακίων και αφετέρου γιατί οι σύγχρονοι στρατιώτες δεν φέρουν τις ίδιες στολές με εκείνες του στρατού του Χατζημιχάλη με τις οποίες ισχυρίζονται ότι τους βλέπουν.